Nieuwbouw Rechtbanken Assen en Groningen en Cascadecomplex Groningen
Na het afronden van mijn MBA Projectmanagement aan de TSM Business School, trad ik in 1994 in dienst bij de Rijksgebouwendienst (RGD) in Groningen. De directie Noord van de RGD stond op dat moment voor drie uitzonderlijk grote nieuwbouwprojecten en dat was aanleiding om hiervoor een aparte projectmanager aan te trekken.
Als projectmanager mocht ik deze drie grote nieuwbouwprojecten gaan leiden. Dit betrof de restauratie en nieuwbouw van de Rechtbank Assen en de Rechtbank Groningen, en de bouw van een Rijkskantorencomplex in Groningen. Deze projecten waren onderdeel van het Programma JR-120, dat de RGD in de jaren 90 uitvoerde in samenwerking met landelijke contractpartner ING-Vastgoed. Dit programma behelsde naast de bouw van het Rijkskantorencomplex de nieuwbouw van 19 gerechtsgebouwen in Nederland.
Samenvoeging monumentale panden met nieuwbouw
De bouwprojecten ‘Rechtbank Assen’ en ‘Rechtbank Groningen’ betroffen een uitbreiding en vernieuwing van de bestaande arrondissementsrechtbanken. In Assen werd het monumentale gerechtsgebouw aan de Brink gerestaureerd en uitgebreid met een nieuwbouwgedeelte. Het rechtbankproject in Groningen hield in dat een monumentaal pand, waarin voorheen doveninstituut Guyot was gevestigd, werd gecombineerd met een nieuw gebouw. Oud-Rijksbouwmeester Wim Quist tekende voor het ontwerp voor Assen en Theo Bosch voor Groningen. De projecten hielden ook in dat de Rechterlijke macht en het Openbaar Ministerie werden samengevoegd in één gebouw. Tot dan toe waren deze organisaties op afzonderlijke locaties in Assen en Groningen gehuisvest.
Het derde project betrof de bouw van een Rijkskantorencomplex: het Cascadecomplex in Groningen. In dit complex zouden circa tien verschillende overheidsinstanties worden gehuisvest, waaronder het Rijksarchief en het Gemeentearchief. Deze publiek-private samenwerking had naast de RGD en ING-Vastgoed nog een derde contractpartner, namelijk de Gemeente Groningen. Het complex zou een archiefgedeelte bevatten, naar een ontwerp van architect Ben Loerakker, en een Rijkskantorengedeelte, ontworpen door architect Pie de Bruin.
Projectmanager, aanspreekpunt en contractpartner
Omdat ik namens de Rijksoverheid optrad als projectmanager van deze drie binnenstedelijke projecten, was ik voor alle partijen het aanspreekpunt. Dat betekende dat ik niet alleen eindverantwoordelijk was voor de projecten binnen de RGD, maar ook contractpartner was voor ING-Vastgoed en alle gebruikers van de panden. Naast het implementeren van alle specifieke eisen voor de rechtbanken en archieven, betekende dat tevens het inventariseren en inbrengen van alle gebruikerswensen.
Ik ben er bijzonder trots op dat we deze drie gebouwencomplexen – samen ca. 50.000 m2 – binnen planning en budget hebben gerealiseerd. En dit bovendien naar volle tevredenheid van de opdrachtgevers en gebruikers én in goede harmonie met de overige contractpartners.
